संदिग्ध अर्थाचे उखाणे

मातीत मिटून फुटलेली बहरुन झाडे आली पाण्यात पसरुनी नाती आकाश पेलती झाली झाडांची माया पुरुषी मौनाला यावी कीव देठाला चुकवून जेव्हा फुल देतसे जीव पाण्याचे गोत्र निराळे ते तहानलेले ओले प्रतिमा वाहून नेताना झाडास पुसे ना बोले झाडांचे तरते भास माती नं मुळाला पाणी देह विस्कटुन गाते जणु भासामधली राणी प्रतिमांचे साजण ओझे झाडे जळात झुकली माश्यांचे रडणे पाहून पण झाडे भ्रमिष्ट झाली