संदिग्ध अर्थाचे उखाणे

ट्युलिप्स हिवाळा आला की ट्युलिप फुलणं ओघाओघानं आलंच आणि सोबत येते शुभ्रगार आसमंतात रेंगाळणारी बर्फोदास शांतता. काहीशी अशीच शांतता अंगात मुरवत मी गुमान पडून आहे न्याहाळत प्रकाशाचा एक भुरटा तुकडा भिंतीवरुन माझ्या बोटांत गुंतत जाताना. हे नक्षीकाम माझ्या हाती उगवावं असं मी काहीच केलेलं नाही. उलटपक्षी अंगावरचे कपडेही नर्सनं दिलेले आहेत आणि नावाच्या जागी लटकणारा नंबरही. मी काही विसरण्याआधी भूलतज्ञ माझा सगळा इतिहास वदवून घेतात. 　 चिरफाडीची वाट पाहात हॉस्पिटलच्या पलंगावर, उश्या पांघरुणाच्या गर्दीत, भिरभिरत्या डोळ्यांनी मी गुमान पडून आहे. बगळ्यांसारख्या शुभ्र गणवेशातल्या नर्स आपल्याच तंद्रीत खोलीभर फिरताहेत. किती असाव्यात तेही कळत नाही 　 नेमकी शीर सापडेपर्यंत त्यांचे सरावलेले हात माझ्या अंगभर फिरतात, मऊशार. आणि नंतर सुईतून ठिबकणारी झोप अनावर होत जाते. बर्फ वितळावा तश्या अदृष्य होत जातात खोलीतल्या वस्तू; माझी लेदरची बॅग, हॅट, फ्रेममधून हसणारा माझा नवरा आणि मुलगीदेखिल. सुन्न पडलेल्या शरीरावर ते हसू ओढून घ्यायला हवं! 　 मला आत

अमेरिकेत रिसर्च स्कॉलर म्हणून काम करणाऱ्या सिद्धार्थ चक्रधरला बंदी घातलेलं स्फोटक मागवल्याच्या संशयावरुन अटक होते तेव्हा त्याची बहीण गायत्री चक्रधर या प्रकरणाचा शोध घ्यायचा ठरवते.    सिदच्या लॅबमधल्या ऍडव्हान्सड कंम्प्युटर सिस्टीम पाहून या सगळ्याच्या मुळाशी आर्टीफीशिअल इंटलीजन्सवर चालणारे बॉट्स असावेत हा गायत्रीचा निष्कर्ष सायबर गुन्हेगारी हाताळणाऱ्या एफ़बीआयच्या पॉल कार्लाला सावध करुन जातो.   बॉट्सचा बनवणाऱ्या मॅडनर्ड कंपनीपर्यंत गायत्री पोचते तेव्हा तिथे रवीकांत , स्टीव्ह आणि आशा यांच्यात सीईओच्या खुर्चीसाठी अटीतटीची शर्यत सुरु झालेली असते. मॅडनर्डमधे गायत्रीसमोर उभा राहातो तो फसवणुक , सत्ताकारण आणि तंत्रज्ञानाच्या अमर्याद शक्तीचा विचित्र खेळ.   तुमच्या आमच्या दाराशी उभं असणारं तंत्रज्ञान ज्योशुआसारख्या माणसाच्या हातात पडलं तर काय होईल ? फेसबुक आणि व्हॉट्सपवर कोंडाळं करुन राहाणाऱ्या सिदसारख्या प्रत्येकाला प्रत्यक्षातली नाती निभावता येतील ? सरतेशेवटी मशीनच जिंकतील ही गायत्रीच्या बाबाची भिती खरी ठरेल ? माणसाच्या उद्यामधे काय दडलय हे शोधायचं तर गायत्रीला या सगळ्या प्रश्न